Vertederend zo’n puppie. Maar puppies worden groot!
Het aanschaffen van een pup kan op vele manieren, maar de meest gangbare is wel om u rechtstreeks bij de fokker aan te melden waar u zich het prettigst bij voelt. Informeert u bij betreffende fokker naar de uitslagen van de heupen- en ogentest ( HD- en PRA- onderzoek) alsmede ook naar het gedrag van de ouders en de verdere gezondheid van hen. Belangrijk is ook dat u vraagt naar de omgang van de ouderhonden naar kinderen toe. Vraagt u ook of betreffende fokker aangesloten is bij een door de Raad van Beheer erkende club, zoals de DPHCN, oftewel de Drentsche Patrijshonden Club Nederland. Deze club is erg vooruitstrevend en wil juist door grote transparantie duidelijkheid verstrekken op velerlei gebied. Lijkt het u wat…laat u dan op de wachtlijst plaatsen.
Bezoekt u eens één of meerdere shows om te kijken naar ‘de Drent’ en te ervaren of het een ras is welke bij u past. Praat u eens met deze of gene die er aanwezig is met een Drent. Iemand met het echte ‘Drentengevoel’ is vast en zeker bereid u alles uit te leggen en te vertellen over zijn/haar favoriete ras
Marc onze kleinzoon met een pup
Ook verstandig is het om de rasvereniging te benaderen met uw vragen en/of eens te kijken op de website van de www.DPHCN.nl of er wellicht pups beschikbaar zijn.
Let wel….. Het lidmaatschap van een rasvereniging hoeft niet te betekenen dat u bij een goede fokker terecht bent gekomen! Immers, men kan het ook gebruiken om de pups te kunnen verkopen en zich bij de vereniging anders voordoen. Daarom is veel vragen nooit verkeerd. Bezoekt u zeker de clubmatch en de nakomelingendagen van de rasvereniging ‘Drentsche Patrijshonden Club Nederland’, een pracht gelegenheid om in een ongedwongen sfeer met liefhebbers /eigenaren/ fokkers van de Drentsche Patrijshond te kunnen praten.
Wij, als fokker van dit zo fijne ras, willen u waarschuwen voor een impulsieve aankoop van een pup. Elke pup heeft zijn charme en is vertederend… maar pups worden groot en dan moet u beseffen dat u deze hond dan nog wellicht 12 jaar of langer heeft rondlopen.
Dit gevoel kun je niet uitleggen!
Wetende dat wij door het aangeven van voornoemde mogelijkheden in een kwetsbare positie komen te staan, vinden wij het wel zo belangrijk om e.e.a. aan u mede te delen. Immers er zijn altijd lieden die het hier niet mee eens zijn en dit kenbaar maken middels artikelen op het internet of u zullen trachten te overtuigen van hun gelijk. Aan u om te beslissen wat u het meeste aanspreekt.
Momenteel zijn wij de grootste fokker van dit ras, wat ook een grote verantwoordelijkheid geeft! Wat je helpt op de wereld te zetten moet wel van zo groot mogelijke kwaliteit zijn en daar gaan we gewoon voor.
Ware vriendschap..
Daarom hebben we heel veel contacten met andere fokkers in binnen- en buitenland. Ook geven wij veel info aan beginnende fokkers teneinde hen te begeleiden bij het zo correct mogelijk fokken van ons zo fijne ras. Verder bezoeken wij vele shows in binnen- en buitenland en nemen deel aan zo veel mogelijk seminars om de kennis op een zo hoog mogelijk peil te kunnen houden en te streven naar continue verbetering op het gebied van het fokken van rashonden. Ook leggen we veel nestbezoeken af bij aangesloten fokkers van onze club om te leren van hetgeen we zien en horen en bij te praten over mogelijke veranderingen in de kynologie.
U zult onze nesten op de puppy-lijst van de DPHCN zien staan als de pups geboren zijn. Maar wilt u een pup van ons, dan kunt u zich ook rechtstreeks bij ons aanmelden! Gaat u eens kijken bij diverse fokkers (na afspraak) of belt u hen eens, want niet ieder is in de gelegenheid u direkt te ontvangen of heeft daarmee nare ervaringen ( bijv. het zich aanmelden en nooit meer iets laten horen of het niet op komen dagen) en vraagt u hem/haar dan om te mogen komen kijken als er pups zijn. U kunt hen diverse dingen vragen en een goede fokker zal u goed informeren. Helaas is er altijd ‘kaf onder het koren’ zogezegd…..bij fokkers zowel als bij pup-kopers! Daar kunnen wij nu helaas niets aan doen, alleen een waarschuwing aan uw adres om goed op te letten. Zo hebben wij ook wel eens honden verkocht aan mensen die, ondanks hun beloftes het goed te zullen doen, er met de pet naar gooien. Eén van de ergste dingen is het voor ons dat iemand een teef van ons gekocht heeft en deze bewust laat dekken met een reu die drager is van het ‘von Willebrand’-syndroom. Een erfelijke stollingsstoornis. Zulke lieden zijn ons geen knip voor de neus waard.
Mocht u dat gebeurd zijn en uw pup problemen ondervinden, dan moet u bij constatering hiervan zeker stappen gaan ondernemen. Men heeft bewust hiermee gefokt.
Helaas zijn er meer goede fokkers die hier mee te maken krijgen of gehad hebben, maar zoiets heb je niet altijd in de hand. Daarom is het van belang dat de fokkers goed samenwerken en elkaar goed informeren over dit soort lieden.
U bent degene die beslist waar u een hond koopt en u heeft de verantwoordelijkheid om de voor u meest aansprekende fokker te vinden.
Esther Hoeksema met een door haar zelfgefokte pups.
Informeer altijd bij de fokker naar:
1. Heup-uitslagen (HD) van de ouderdieren, moet minimaal B of A zijn (combinatie is goed mogelijk.)
2. PRA-uitslagen van de ouderdieren(oog-onderzoek), moet ‘voorlopig vrij’ of ‘vrij’ zijn.
3. Show-uitslagen, ‘2 keer Zeer Goed’ is minimaal noodzakelijk om te mogen fokken.
4. Gedrag ouderdieren, bij onjuiste info kunt u de fokker later altijd aanspreken.
5. Evt. ziektes die bekend zijn in de bloedlijn welke gebruikt is. (er zijn ‘fokkers’ die niet eens weten wat “bloedlijn” betekent!)
Let goed op:
1. Of ouderdieren er goed uit zien, meestal is alleen de moeder aanwezig (vaderhond is vaak van andere eigenaar en derhalve vaak niet aanwezig!)
2. Is de omgeving netjes, stinkt het er niet en is het verhaal van de fokker geloofwaardig.
3. Is er voldoende speelruimte voor de dieren.
4. Voel de staart bij de pups, deze dient geen knik te hebben, dat is een ernstige afwijking.
5. Of het gebit scharend is en er geen zgn. onder-of bovenbeet is ( onder- of bovenkaak langer dan de andere.)
6. Missen er veel tanden bij de moederhond, dan kunt u beter een straatje verder gaan.
Wat het mooie verhaal ook is, gelooft u niet in verhalen dat er zo maar 4 tanden missen door een zgn. “trauma” !!!