Ik jaag met regelmaat met mijn jachtmaten in de wouden rond Piteå in Noord-
Dagen lang sjouwen met je geweer, wadend door beekjes en moerassige velden. Onderwijl sporen gezien van o.a. eland en lynx
en herten en auerhanen, wat een weelde. ‘s Avonds aanzitten op de bever, in Nederland weer uitgezet in de natuur, in Zweden een plaag op vele plekken. Wat een verschil!
“Helaas” heeft Hasse geen Drenten, maar wel 3 prachtige Engelse Springer Spaniels, het echte werktype. En werken kunnen ze, daar hebben we volop van kunnen genieten. De namen zijn Humla ( bijnaam “the little-
Ik kom er graag terug. Hasse en zijn vrouw hebben wij in ons hart gesloten en het zijn ware vrienden geworden, die we graag terug willen zien. Pure mensen met een gouden hart.
Daarom is het zo fijn als je ‘s avonds gezellig aan de tafel kunt schuiven bij vrienden en onder het genot van een goede maaltijd alles nog eens door kunt nemen. Ondertussen je verheugend op de volgende dag.
Weet u trouwens wat een heel eenvoudige manier is om een bekeuring te voorkomen voor het niet dragen van een gordel? Juist ja, door het dragen ervan.
Maar wat als je vaak vergeet dit te doen? Dan doe je net als Hasse…..een briefje op je stuur plakken met de tekst: Gordel niet dragen kost 1500 Kronen ( ongeveer 150 euro). Dan vergeet je het niet!!!
Op dit moment wordt er redelijk veel met ‘Drenten’ gejaagd in Zweden. Onze kennel heeft reeds veel ‘Drenten’naar Zweden verkocht, waarmee gejaagd wordt, niet te spreken over de andere ‘Drenten’ die gewoon als huishond gehouden worden. Er zijn lieden die beweren dat een ‘Drent’ uit “niet bejaagde” ouders niets presteert…….dat is onzin, elke Drent jaagt…..mits goed begeleid en getraind!
Veel van onze honden zijn bejaagd, maar velen hebben het over ‘bejaagd’ en bedoelen training, dat is wel heel wat anders. Jagen is jagen onder het geweer, dus echte jacht met de hond als metgezel en jachtpartner.
Onze honden komen uit meestal bejaagde lijnen, praktijk-jacht dus en dat heeft niets te maken met het feit dat onze honden niet veel gezien worden op field-trials e.d.
Nee, praktijk-jacht is voor ons het ware en dan hoeft een wedstrijd niet zo. Een ieder zijn/haar plezier, wij geven de voorkeur aan de praktijk-jacht.
Na invitatie heb ik de mogelijkheid aangegrepen om op jacht te gaan in het veld van de bekende beroepsjager Per Ivarsson te Idre. En wel de elandenjacht die heel Zweden bijna lam legt. (Scholen worden gesloten omdat de leraren op Elandjacht gaan!) Dat betekent dagen bivakkeren in een jachtkamp waar je je volledig teruggeworpen voelt in de tijd. Zonder enige luxe, maar met enorm veel kameraadschap onder de mannen, wat een geweldige ervaring!!! We hebben eerst enkele dagen in het jachtkamp van Per Ivarsson verbleven, dat vergeten we nooit weer, wat een sfeer en vriendschap! Een kamp, ver van de moderne wereld waar je je douched onder een emmer, en waar het toilet een zgn. “Ploemp-klo” is, met alle nodige hilariteit.
Elandjacht is een speciale jacht die veel tijd vergt en waar je uren ( soms 6 uur) voor op ‘post’ moet zitten/staan, geheel in je eentje met kilometers om je heen helemaal geen menselijk wezen, fantastisch. Een tweetal jagers gaan met hun Elandhonden op pad om elanden op te sporen, zwaar werk en vele kilometers sjouwen. Maar de moeite waard als er een Eland bemachtigd wordt. De spanning is ongehoord hoog als je middels je zender hoort dat er een Eland op komst is.
O.a. op deze plek midden in de bossen van Zweden zit ik vaak ‘aan’ op de eland.
Uren wachtend, maar het is er prachtig en kilometers van de bewoonde wereld.